Ίσως μια άλλη σαιζόν..

Published On: 12-01-2016 21:29

Ήταν περίεργο πώς τα υφάσματα άφηναν τους ανθρώπους να αναρωτιούνται για την υφή τους. Το φόρεμα, μέσα στη βιτρίνα, φαινόταν τόσο ακίνητο. Αντιμετώπιζε τους περαστικούς με μια εξοργιστική αναίδεια. Η βιτρίνα ήταν χρυσή και το κορνίζαρε τέλεια. Εντελώς συμμετρικά. Σε πλήρη αρμονία με την κοινωνία και τους παλμούς της. Η χρυσή τελειότητα του ψεύτικου και του πλαστού. Η κίβδηλη αίσθηση που παρέχει η γκλαμουριά.
Αυτή κοίταξε το φόρεμα ενδελεχώς. Της άρεσε ο τρόπος που το ύφασμα έντυνε το άψυχο, ακέφαλο σώμα. Εκείνο το ένδυμα θα μπορούσε να αγκαλιάζει το δικό της σώμα. Όμως δυστυχώς αυτό δεν ήταν επιτρεπτό. Η μικρή πινακίδα με το ποσό πασπάλιζε το φόρεμα με το χρυσό χρώμα που έχει κάθετι απρόσιτο. Έβαλε τα χέρια στις τσέπες και έσυρε νωχελικά τα βήματα της στην επόμενη βιτρίνα. Μάλλον το ροδακινι με το χρυσό πλάισιο δεν ήταν το χρώμα της για αυτή τη σαιζόν.

Add to favorites

---

Other Stories